Nasz portal stara się przybliżyć czytelnikom szerokie spektrum wiedzy dotyczącej spraw związanych z odnawialnymi źródłami energii oraz z sytuacją w energetyce. Pokazujemy, że sprawy energetyki zostały ściśle powiązane przez europejskich decydentów z tematem zmian klimatu na Ziemi, dzięki czemu ma się dobrze przemysł OZE. Innymi słowy, energetykę obarczono zadaniem „ratowania klimatu” i wokół tego tematu oscylują wszystkie pomysły na gospodarkę, środowisko czy inwestycje. Wokół tych pomysłów będzie też „budowana” cała konstrukcja polityczna Unii Energetycznej.
Z uwagi na strukturę wytwarzania energii elektrycznej oraz cieplnej w Polsce i oczywistą dominację paliw kopalnych, powielanie niemieckich pomysłów na energetykę jest zadaniem karkołomnym i przypomina dokładanie piątego koła do wozu. Mimo tej wiedzy, ciągle obserwujemy ze strony Komisji Europejskiej i jej akolitów kierowane zarzuty i połajanki, jaka to Polska jest „nienowoczesna”, bo stawia na energetykę węglową. Środowiska związane z promowaniem technologii OZE próbują zasugerować opinii publicznej, że w Niemczech nie ma elektrowni węglowych i cały świat oprócz Polski, łącznie z krajami najuboższymi, odchodzi od budowy nowych bloków węglowych. Przypomnijmy, że w perspektywie najbliższych 15 lat na świecie planuje się budowę ponad 2.400 elektrowni węglowych. Pisaliśmy o tym tutaj. [1] Warto też zapoznać się z poniższą ikonografiką by zrozumieć, że obraz świata odchodzącego od węgla to zwyczajna propaganda. Należy podkreślić, że dynamiczny rozwój takich potęg gospodarczych jak USA czy krajów azjatyckich możliwy był i nadal jest m.in. dzięki zapewnieniu tym gospodarkom dostępu do stabilnej i przewidywalnej energii elektrycznej, której nie są w stanie zapewnić obecne technologie odnawialne. Nie bez powodu Chiny planują w najbliższych latach budowę prawie 1.200 nowych elektrowni węglowych. Ta dynamicznie rozwijająca się gospodarka nie ma najmniejszego zamiaru ograniczać emisji CO2 kosztem wzrostu ekonomicznego. Według Institute for Energy Research, Chiny nie rezygnują z generacji węglowej na rzecz energetyki wiatrowej. Jest dokładnie odwrotnie – następuje wyhamowanie rozwoju nieefektywnej energetyki wiatrowej na rzecz węgla. [2]
Źródło: http://www.thetimes.co.uk/tto/environment/article4629455.ece
Wiemy już dobrze, że w pomyśle na „gospodarkę niskoemisyjną” wcale nie chodzi o ratowanie klimatu, ale wyłącznie o zapewnienie rynków zbytu dla tych gospodarek, które dysponują i rozwijają technologie OZE. Dzięki sztucznie wyznaczonym celom klimatycznym dla energetyki, szczodrym subsydiom oraz przymusowi odbioru energii produkowanej przez OZE, producenci tych urządzeń mają zagwarantowany zbyt na swoją produkcję i miejsca pracy na długie lata. Opublikowaliśmy niedawno tekst poświęcony sytuacji w Irlandii [3], gdzie politykę klimatyczną prowadzi się pod dyktando wytycznych eurobiurokratów i gdzie rząd dał zielone światło na budowę setek wiatraków. Okazało się, że budowa elektrowni wiatrowych nie przełożyła się na redukcję emisji CO2, gdyż w Irlandii energetyka odpowiada zaledwie za 20% wszystkich emisji, a największymi producentami emisji CO2 są sektory rolnictwa i transportu. Gdyby więc rzeczywiście chodziło o troskę o środowisko, to nie wycinano by lasów pod wiatraki, lecz wręcz przeciwnie – sadzono by lasy.
Absurdalność polityki europejskiej „niskiej emisji” najlepiej pokazują statystyki zużycia węgla w Europie. Opierając się na raporcie „BP Statistical Reviewof World Energy” (June 2015), którego fragment zamieszczamy, łatwo jest wskazać, że wszystkie kraje europejskie (poza Norwegią i Szwajcarią ze znikomym zużyciem) konsumują węgiel. Nawet jeśli konsumpcja węgla będzie długofalowo spadać, to nie uda się całkowicie wyeliminować go z gospodarki. Nie jest też żadnym zaskoczeniem, że to niemiecka gospodarka zużywa najwięcej węgla w Europie (w 2014 r. – 77,4 mln t). Drugie miejsce zajmuje Polska (52,9 mln t w 2014 r.) a trzecie Wlk. Brytania (29,5 mln t w 2014 r.). W takiej sytuacji zarzuty o „zacofaniu” polskich elit są zwyczajnie śmieszne, bo dokładnie takiego samego argumentu można by użyć i w stosunku do niemieckiej elity gospodarczej.
Świetnym przykładem takiej retoryki wymierzonej w Polskę jest opublikowany na portalu euroaktiv.com artykuł Andrzeja Ancygiera, „Jak polskie elity rządzące skazują kraj na zacofanie”. Poniżej zamieszczamy tłumaczenie tego tekstu w całości jako przykład zaplanowanej i skrupulatnie realizowanej nagonki na polskich polityków pragnących silnej i niezależnej gospodarki, będącej trwałym elementem polityki naszych „partnerów”. Niewątpliwie stosowanie takiej pedagogiki wstydu ma na celu pozbawienie nas zdolności do samodzielnego myślenia i trafnej analizy rzeczywistości.
Parafrazując ostatnie zdanie dr hab. Ancygiera, warto podkreślić, że polski rząd stoi przed poważnym wyborem: albo obroni polską energetykę, zapewniając nam tym samym tanią i stabilną energię elektryczną potrzebną do szybkiego rozwoju gospodarczego, albo uzależni nas od nieefektywnych i nieprzewidywalnych technologii OZE, do których z każdym rokiem będziemy coraz więcej dopłacać. Ku przestrodze niech posłuży sytuacja z sierpnia 2015 r., kiedy otarliśmy się o blackout, ponieważ ponad 4.000 MW zainstalowanej mocy w elektrowniach wiatrowych nie było w stanie wesprzeć systemu energetycznego, bo akurat nie wiało.
Marcin Przychodzki
Przypisy:
Poniżej zamieszczamy tłumaczenie całości tekstu Andrzeja Ancygiera, „Jak polskie elity rządzące skazują kraj na zacofanie”. Tekst ten został opublikowany na portalu euroactiv.com w dn. 14 grudnia 2015 r.
http://www.euractiv.com/sections/energy/how-polish-ruling-elites-condemn-country-backwardness-320423
{pdf=http://stopwiatrakom.eu/images/pdf/bp-statistical-review-of-world-energy-2015-coal-section.pdf|100%|500}
{pdf=http://stopwiatrakom.eu/images/pdf/Ancygier-tlumaczenie.pdf|100%|500}