Opublikowano: 10 październik 2009

Ta międzynarodowa grupa naukowców z siedzibą w Portugalii, a zrzeszająca lekarzy z Polski, Rosji i Stanów Zjednoczonych, szeroko opublikowała dane nt. wpływu hałasu o niskiej częstotliwości na części ciała inne niż uszy, szczególnie na układy: sercowonaczyniowy, płucny i nerwowy.27

 Wspomniane badanie, trwające nieprzerwanie od końca lat 80-tych, obejmuje badania kliniczne, patologiczne oraz eksperymentalne (na zwierzętach).
Lekarze ci wraz z doktorami w dziedzinie fizyki, opisali jednostkę chorobową zwaną ?chorobą drganiowo-dźwiękową?(VAD), która objawia się zwłóknieniem (czyli odkładaniem się nadmiernych włóknistych zgrubień w formie kolagenu) w układzie sercowonaczyniowym i płucnym oraz atakami i zmianami poznawczymi w mózgu.
Chorobę tę wywołuje długotrwałe wystawienie na hałas o niskiej częstotliwości (mniejszej niż 500Hz), z którego większość jest nieuchwytna dla ucha ludzkiego. Tak jak nie potrafimy wykryć promieni Roentgena (ponieważ nasze oczy nie są wrażliwe na ten zakres światła), chociaż mogą uszkodzić nasze ciało, tak również możemy doświadczyć uszkodzeń w naszym ciele z powodu niesłyszalnego hałasu (fale ciśnienia w powietrzu) chociaż nasze uszy nie są na niego wrażliwe. Mechanizm tego rodzaju uszkodzeń ciała opiera się na różnej częstotliwości rezonansu w różnych częściach ciała ludzkiego, szczególnie klatki piersiowej i czaszki. Fale ciśnienia powietrza w postaci dźwięku o pewnych długościach rezonują wewnątrz tych osłoniętych przestrzeni ciała wywołując drgania, na które organizm odpowiada wzmocnieniem miękkich tkanek dodatkowymi włóknami kolagenu, co prowadzi do takich problemów jak pogrubienie osierdzia i zastawek serca czy zwłóknienie płuc.
Choroba drganiowo-dźwiękowa (VAD) do tej pory była zbadana głównie u pracowników lotnictwa (obejmowała lotników, obsługę pasażerów w trakcie lotów, oraz obsługę techniczną samolotów), ale stwierdza się także jej występowanie u osób pracujących w innych branżach przemysłu. Jeden z badaczy, Mariana Alves-Pereira, inżynier biomedyk, porównała ostatnio spektrum hałasu w środowisku, które może predysponować jego użytkowników
do rozwinięcia choroby drganiowo-dźwiękowej - mianowicie kabinę pilota pasażerskiego samolotu odrzutowego - ze spektrum hałasu innych powszechnie używanych przez ludzi miejsc. Stwierdza ona, że różnorodne miejsca użytku publicznego odznaczają się natężeniem hałasu o niskiej częstotliwości mogącym wywołać chorobę drganiowo-dźwiękową (VAD).
Przeanalizowała także wyniki pomiarów hałasu przemysłowych turbin wiatrowych, udostępnione jej przez dr Amandę Harry oraz współpracujęcego z nią akustyka, dr Manley z Anglii, i stwierdziła, że natężenie hałasu o niskiej częstotliwości występowało w zakresie, który może wywoływać VAD, zwłaszcza biorąc pod uwagę długotrwałe wystawienie na jego działanie w domu oraz w nocy. Dr Alves-Pereira przeanalizowała także wykresy poziomów
natężenia dźwięku wytwarzanego przez turbinę wiatrową w odniesieniu do pomiarów częstotliwości wykonanych przez Van den Berg?a i uważa natężenia hałasu o niższych 27 Przedstawione prace stanowią wybór z następujących artykułów: Branco M. i Alves-Pereira M., ?Vibroacoustic disease.?,?Noise & Health 6? nr 23 (2004) ss. 3-20; Alves-Pereira M., ?Noise-induced extraaural  pathology: A review and commentary.?,?Aviatoin, Space and Environmental Medicine 70?,nr 3 cz. 2 (1999) ss.A 7-21; Martinho Pimenta AJ i inni, ?Balance disturbances in individuals with vibroacoustic disease.?, ?Aviatoin, Space and Environmental Medicine 70?, nr 3 cz.2 (1999) ss.A 96-99; Marciniak W. i inni, ?Echcardiographic evaluation of 485 aeonautical workers exposed to different noise environments.?, ?Aviatoin, Space and Environmental Medicine 70?, nr 3 cz.2 (1999) ss.A 46-53. 8częstotliwościach za napawające obawą jeżeli chodzi o ich zdolność wywoływania VAD. Zapoznała się ona z kartą symptomów chorobowych stwierdzonych u członków rodziny d?Entremont z Pubnico w Nowej Szkocji, którzy musieli wyprowadzić się ze swego domu 1,6 km od turbiny wiatrowej, i zauważa podobieństwo ich symptomów do występujących u ludzi z patologicznie potwierdzoną chorobą VAD. Część prowadzonych przez nas badań ma służyć dostarczeniu Pani Alves-Pereira dodatkowych pomiarów hałasu wytwarzanego przez turbinę wiatrową.