Niemiecka Federalna Fundacja Środowisko (DBU) jest współorganizatorem konkursu „Dziennikarze dla Klimatu 2017/2018”. Konkurs ten powstał z inicjatywy i w ścisłej kooperacji z Ambasadą Niemieckiej Republiki Federalnej w Warszawie i Klubem Publicystów Ochrony Środowiska EKOS przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Dziennikarską Agencją Wydawniczą Maxpress. Nie byłoby w tym nic zastanawiającego, gdyby nie tematyka konkursu, czyli „ochrona klimatu”.
Nasi czytelnicy wiedzą, co sądzimy o „walce z klimatem” i działaniach podejmowanych w ramach czegoś, co się szumnie nazywa „polityką klimatyczno-energetyczną”. Dzisiaj pokazujemy istotny element tej polityki skromnie nazywany sponsoringiem lub jak kto woli „dyplomacją klimatyczną” kierowaną do dziennikarzy w Polsce.
Jak podaje Wikipedia „Sponsoring jest jedną z najszybciej rozwijających się form promocji. Jego istotą są skojarzenia, dzięki którym pozytywny obraz sponsorowanego przenosi się na sponsora. Znak sponsora najczęściej towarzyszy imprezom lub działaniu sponsorowanych instytucji. W przypadku produktów, których reklama jest ograniczona przepisami prawnymi (np. wyroby tytoniowe, alkoholowe), sponsoring jest często jedyną możliwością promocji masowej. Sponsoring jest jednym z narzędzi public relations wykorzystywanych przez sponsora. Sponsoring bywa dość często rozumiany jako forma dobroczynności (filantropii) i to zarówno przez sponsorów jak i sponsorowanych. Jednak dla sponsorów jest on dodatkową formą promocji. Możemy powiedzieć, że sponsoring jest to działanie marketingowe, promujące firmę, usługę lub produkt w związku z wizerunkiem czy prestiżem, które ma przynieść określone korzyści sponsorowi, niekoniecznie w krótkim przedziale czasowym.” [1]
fot. Pixabay
Nie widzimy niczego złego w sponsoringu jako takim. Każdy ma prawo do promowania własnych usług, towarów czy poglądów. Niepokoi nas jednak zaangażowanie Niemieckiej Ambasady w działania, które mają polegać na: „zachęcaniu dziennikarzy do przekazywania w polskich mediach rzetelnych informacji o ochronie klimatu i środowiska, przyczyniać się do popularyzacji idei wykorzystania odnawialnych źródeł energii i edukacji społeczeństwa, a tym samym włączyć je do dyskursu społecznego“. [2]
Popularyzacja idei wykorzystania OZE w Polsce sprowadza się, w naszej ocenie, do promocji wiatraków i zwalczania energetyki węglowej, co trudno uznać za zgodną z polskim interesem gospodarczym. Nie rozumiemy w ogóle dziennikarzy, którzy z uczestniczą w takich konkursach, wpisując się tym samym w politykę obcego państwa. Jakoś nie umiemy sobie wyobrazić, że Ambasada Niemiec w Polsce działa w interesie naszego kraju. W końcu jej działalność finansują niemieccy podatnicy i działa ona w ich interesie. Jest to zrozumiałe.
Jawność dyskursu publicznego wymaga transparentności od dziennikarzy i szczególnego wyczulenia na sprawy finansowe. Ten kto płaci, ma prawo wymagać i inteligentni ludzie powinni to wiedzieć. To, że dziennikarze w Polsce nagradzani są przez niemiecką fundacją i ambasadę budzi co najmniej zdziwienie i może spowodować wątpliwości czytelnika co do rzetelności piszącego. Potwierdza to tylko podnoszoną przez nas na łamach naszego portalu tezę, że polskie media powinny zostać zrepolonizowane i to jak najszybciej, by uniknąć konfliktu interesów, zwłaszcza jeśli media te piszą o tak newralgicznej sprawie jaką jest energetyka i polityka klimatyczno-energetyczna. .
Pecunia non olet
Redakcja stopwiatrakom.eu
Poniżej przytaczamy cały komunikat prasowy wraz z listą laureatów dostępne na niemieckiej stronie: https://www.dbu.de
Informacja prasowa
z dn. 20 listopada 2017 r. Nr. 118/2017
Polscy dziennikarze nagrodzeni za prace publicystyczne na rzecz ochrony klimatu
Inicjatorzy konkursu chcą spopularyzować temat odnawialnych źródeł energii w dyskursie społecznym w Polsce.
Warszawa. Pierwsze miejsce w konkursie Dziennikarze dla Klimatu 2017/2018 oraz nagroda wysokości 5.000 euro zostały przyznane red. Joannie Tryniszewskiej i red. Joannie Klimowskiej-Kronic z telewizji publicznej TV1. O tym poinformowała Niemiecka Federalna Fundacja Środowisko (DBU), która wspiera konkurs finansowo oraz merytorycznie. Konkurs powstał z inicjatywy i w ścisłej kooperacji z Ambasadą Niemieckiej Republiki Federalnej w Warszawie i Klubem Publicystów Ochrony Środowiska EKOS przy ZG Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Dziennikarską Agencją Wydawniczą Maxpress. Dziennikarkom wręczono nagrodę w Zamku Królewskim za 8-odcinkowy cykl programów „Podmuch energii” przedstawiający korzyści płynące z zastosowania odnawialnych źródeł energii. Nagroda została wręczona przez przewodniczącego jury – prof. dr Macieja Nowickiego, byłego ministra środowiska i laureata nagrody DBU Deutscher Umweltpreis, Rolfa Wihelma Nikel, ambasadora Niemiec w Polsce oraz dr Ulricha Witte – kierownika działu DBU Komunikacja i Ochrona Dóbr Kultury. Łącznie na konkurs wpłynęło 140 prac.
„Konkurs ma zachęcać dziennikarzy do przekazywania w polskich mediach rzetelnych informacji o ochronie klimatu i środowiska, przyczyniać się do popularyzacji idei wykorzystania odnawialnych źródeł energii i edukacji społeczeństwa, a tym samym włączyć je do dyskursu społecznego“ powiedział dr Witte. W Polsce tematy te są rzadko poruszane w szerokiej dyskusji społecznej, również dlatego, że nie są dość często reprezentowane w mediach. Drugie miejsce zostało przyznane red. Bartłomiejowi Derskiemu
Konkurs „Dziennikarze dla Klimatu – edycja 2017”
Konkurs powstał z inicjatywy i w ścisłej kooperacji z Ambasadą Niemieckiej Republiki Federalnej w Warszawie i Klubem Publicystów Ochrony Środowiska EKOS przy ZG Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Dziennikarską Agencją Wydawniczą Maxpress.
Organizator konkursu: Klub Publicystów Ochrony Środowiska EKOS
Na konkurs wpłynęło 140 prac.
Oceny prac konkursowych dokonała Komisja Konkursowa w składzie:
Prof. Maciej Nowicki (przewodniczący jury)
Red. Krystyna Forowicz (sekretarz konkursu)
Dr Andrzej Kassenberg
Red. Elżbieta Strucka
Po wnikliwej dyskusji i ocenie prac Komisja postanowiła nagrodzić
i wyróżnić prace następujących uczestników:
Pierwsze miejsce red. Joanna Tryniszewska i red. Joanna Klimowska-Kronic
za 8-odcinkowy cykl programów „Podmuch energii” zrealizowany dla TVP 1
Drugie miejsce red. Bartłomiej Derski – www.WysokieNapiecie.pl
za art. „Na węglu świat się nie kończy. Zwłaszcza na Śląsku”
Trzecie miejsce red. Tomasz Rożek – „Gość Niedzielny”
za artykuł „Bakterie z zaświatów”
Nagroda specjalna w kategorii „Czysta energia dla Polski” Red. Justyna Kamińska – Wspólnota za artykuł „Termomodernizacja. Dlaczego się opłaca?”
Wyróżnienia: red. Karolina Baca-Pogorzelska – „Dziennik Gazeta Prawna” za cykl artykułów:
„Ile wynosi ukryty rachunek za węgiel”,
„Auto zatankujesz w domu, wiatraku lub biogazowni”,
„Powiało zieloną przyszłością”,
„Dotowanie czarnego złota”,
„Klimat może nam nie sprzyjać” red. Mariusz Karwowski – Forum Akademickie
za artykuł „Recykling… dwutlenku węgla”
Na dzisiejszym posiedzeniu Komisja Konkursowa podjęła decyzję o wprowadzeniu nowej formuły nagrody do obecnej edycji Konkursu i do regulaminu, który będzie obowiązywał w następnym roku. I tak, w związku z corocznym udziałem w konkursie niektórych dziennikarzy, których prace odznaczają się wysokim poziomem pod względem treści, formy i wysokich walorów edukacyjnych Komisja Konkursowa rekomenduje ustanowienie Nagrody Honorowej dla tych wybitnych dziennikarzy za całokształt ich działalności na rzecz ochrony klimatu. Jurorzy pod przewodnictwem prof. Macieja Nowickiego postanowili podjąć starania, żeby jeszcze w tym roku taka nagroda została przyznana zespołowi dr. Marcina Popkiewicza za artykuły zamieszczane na portalu naukaoklimacie.pl, red. Ewie Podolskiej – Radio TOK FM, red. Tomaszowi Ulanowskiemu – „Gazeta Wyborcza”.
Także, w związku z przypadkami nadsyłania zbyt wielu prac konkursowych od jednego autora, jury proponuje ograniczenie ich liczby maksymalnie do 3 materiałów. Zmianę tę zamierza wprowadzić do Regulaminu Konkursu w przyszłym roku.
Źródło:
[1] https://pl.wikipedia.org/wiki/Sponsoring
[2] https://www.dbu.de/123artikel37407_2362.html