W dniu 17 lutego br. WSA w Olsztynie opublikował wyrok w sprawie ze skarg kilku deweloperów farm wiatrowych na wojewódzki plan zagospodarowania przestrzennego w woj. warmińsko-mazurskim. Regulacja ta wprowadzała minimalną odległość 2 km dla farm wiatrowych od obszarów chronionych oraz obszarów zabudowanych. Jak należało się spodziewać inwestorzy podjęli próbę usunięcia tej zawadzającej im regulacji, mimo że wojewódzki plan nie jest aktem prawa miejscowego i nie ma wiążącego charakteru przy wydawaniu decyzji administracyjnych. Jest to bowiem akt planistyczny wyznaczający kierunki rozwoju województwa, a nie źródło norm powszechnie obowiązujących. Samo zresztą wyznaczenie obszarów wyłączonych spod lokalizowania elektrowni wiatrowych poprzedzone było procesem tzw. „delimitacji”, która polegała na ustaleniu licznych kryteriów oceny przydatności terenów województwa pod budowę farm wiatrowych. Efektem takiej delimitacji był oczywisty wniosek, że w zasadzie mniej niż 0,5% powierzchni województwa nadaje się pod takie lokalizacje. Stąd też łatwy był do przewidzenia opór środowiska inwestorskiego, które chce budować elektrownie wiatrowe wszędzie, gdzie tylko się da.

Publikujemy zapis dźwiękowy ustnego uzasadnienia wyroku sądu w Olsztynie, tak by nasi czytelnicy mogli zapoznać się ze stanowiskiem składu orzekającego. Z chwilą opublikowania pisemnego uzasadnienia wyroku zamieścimy go na naszej stronie.

Z założenia nie komentujemy nieprawomocnych wyroków sądowych, gdyż strony mogą jeszcze złożyć skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Redakcja

Ogłoszenie wyroku: http://stopwiatrakom.eu/images/pdf/WSA_Olsztyn_wyrok_17-02-2016_cz1.m4a

Ustne motywy rozstrzygnięcia: http://stopwiatrakom.eu/images/pdf/WSA_Olsztyn_wyrok_17-02-2016_cz2.m4a