Dzisiaj poruszamy temat fałszowania danych klimatycznych w powszechnie rozpowszechnianych modelach klimatycznych. W swojej nowej książce „Wyznania klimatologa: hipoteza globalnego ocieplenia jest hipotezą niepotwierdzoną”, dr Mototaka Nakamura  stwierdza, że duża część zgromadzonych danych napędzających narrację katastrofalnej zmiany klimatu jest niewiarygodna. Ponadto większość scenariuszy opisujących przerażającą katastrofą klimatyczną opiera się na niewielu modelach klimatycznych, dzięki czemu cała teoria kryzysu klimatycznego jest podobna do odwróconej piramidy z chwiejnym budynkiem, zbudowanym na zaledwie kilku fałszywych podporach. [1]

„Średnie globalne temperatury przed 1980 r. opierają się na niewiarygodnych danych”, pisze Nakamura. „Zanim w 1980 r. rozpoczęła się pełna, satelitarna obserwacja powierzchni planety, obserwowano zaledwie niewielką część Ziemi pod kątem temperatur i to z ograniczoną dokładnością i częstotliwością”.

Ograniczona ilość, już obecnie historycznych danych, staje się w rzeczywistości coraz mniej wiarygodna, ponieważ jest manipulowana przez autorów modeli klimatycznych i niektórych naukowców; przez Nakamurę proceder ten nazywany jest „fałszowaniem danych”.

„Dane dotyczące globalnej średniej zmiany temperatury na powierzchni nie mają już żadnej wartości naukowej i są jedynie narzędziem propagandy społecznej”, powiedział Nakamura. „Modele stają się po prostu bezużytecznymi śmieciami lub nawet gorzej, gdy są wykorzystywane do prognozowania klimatu (ponieważ mogą generować bardzo mylące wyniki)”.

Przyjmowanie sfałszowanych danych do wadliwych modeli klimatycznych, które nie uwzględniają znanych czynników wpływających na zmianę klimatu takich, jak: zachmurzenie, albedo Ziemi, zmiany aktywności słonecznej oraz duże i małe zmiany prądów oceanicznych, dają prognozy całkowicie bezużyteczne i wprowadzają w błąd, mówi Nakamura.

„Rzeczywisty, realistycznie symulowany system klimatyczny jest znacznie bardziej złożony niż absurdalnie proste systemy symulacji komputerowych, które do tej pory były wykorzystywane do prognozowania klimatu przez naiwnych badaczy klimatu, którzy nie znają zjawisk dynamiki płynów geofizycznych lub znają je w bardzo ograniczonym stopniu”. „Przyjmuje się bowiem pewne założenia, a następnie wprowadza się korekty w celu wsparcia narracji. … Modele te, to kpiny z Myszki Miki z prawdziwego świata.”- twierdzi Nakamura.

[Nasz komentarz] Czytając i słuchając osób zaangażowanych w „ulepszanie” ziemskiego klimatu praktycznie za każdym razem możemy usłyszeć, że „nauka jest już ustalona” i że „97% naukowców zgadza się z tezą o antropologicznych źródłach globalnego ocieplenia”. Argumenty te mają zamykać usta krytykom aktywnej polityki klimatycznej polegającej na stawianiu wszędzie wiatraków i opodatkowaniu paliw kopalnych. Gdyby ktoś temu jednak nie uległ, to rozhisteryzowane i płaczące z powodu „zmian klimatu” dzieci powinny już przekonać każdego niedowiarka.

Jednak jak pisze przywoływany powyżej dr Nakamura „Rzeczywisty, realistycznie symulowany system klimatyczny jest znacznie bardziej złożony niż absurdalnie proste systemy symulacji komputerowych, które do tej pory były wykorzystywane do prognozowania klimatu przez naiwnych badaczy klimatu”. Oznacza to, że uchodzący za „najbardziej wiarygodny” i „zawierający ustalenia naukowe” raport IPCC w swoich kolejnych odsłonach i wersjach jest jedynie opisem wadliwie skonstruowanego modelu klimatu, który w ogóle nie powinien być traktowany poważnie. Temat „podkręcania” danych pomiarowych przez tworzących modele klimatyczne jest znany i podnoszony od lat, jednak ani media, ani politycy nie są w ogóle zainteresowani zapoznaniem się z argumentami krytyków teorii globalnego ocieplenia wywołanego przez człowieka. Widocznie w całej tej sprawie nie chodzi o naukę ani o prawdę, ale szmal, jak się robi „walce z klimatem”.

Tłumaczenie, opracowanie i komentarz

Redakcja stopwiatrakom.eu

Przypisy:

[1] Dr Mototaka Nakamura uzyskał stopień doktora nauk w Massachusetts Institute of Technology (MIT) i przez prawie 25 lat specjalizował się w anormalnych warunkach pogodowych i zmianach klimatu prowadząc badania w prestiżowych instytucjach, w tym MIT, Georgia Institute of Technology, NASA, Jet Propulsion Laboratory, Kalifornia Institute of Technology, JAMSTEC i Duke University  https://www.climatedepot.com/2019/09/30/another-climate-scientist-with-impeccable-credentials-breaks-ranks-our-models-are-mickey-mouse-mockeries-of-the-real-world/

opracowanie Redakcji na podstawie:

https://www.heartland.org/news-opinion/news/reality-and-desperation-collide-on-the-climate-front